Cykliczne badanie korozji jest przeznaczone do wykonywania bardziej realistycznych testów w komorze solnej, niż tradycyjne testy ekspozycji w stanie ustalonym. Ponieważ, rzeczywista ekspozycja w warunkach atmosferycznych, zwykle obejmuje zarówno mokre i suche warunki. Sens ma model przyspieszonych badań laboratoryjnych wg cyklów występujących w warunkach naturalnych. Badania wskazują, że w cyklicznych testach korozyjnych, wskaźniki względnej szybkości korozji, struktura i morfologia są bardziej podobne do tych z badań w warunkach zewnętrznych. W konsekwencji, badania cykliczne zazwyczaj dają lepszą korelację z zewnętrznymi, niż konwencjonalne testy w komorze mgły solnej. Są one skuteczne do oceny różnych mechanizmów korozji, w tym korozji ogólnej, galwanicznej i szczelinowej.

Cykliczne badania korozji przeznaczone są do odtwarzania reprezentatywnych uszkodzeń, które powstają w zewnętrznym, korozyjnym środowisku. W cyklicznym badaniu korozji wystawia się próbki na działanie serii różnych warunków środowiskowych w powtarzalnych cyklach naśladujących warunki zewnętrzne. Proste ekspozycje, takie jak Prohesion, mogą zawierać warunki składające się z cykli mgły solnej oraz cykli suchych. Bardziej skomplikowane metody badań w motoryzacji mogą wymagać wieloetapowych cykli, które obejmują zanurzenie, wilgotność, kondensację pary wodnej razem z mgłą solną i cyklami suchymi. Pracownicy laboratorium ręcznie przenoszą próbki z komory solnej do komór wilgotności, suszarki, itp. Ostatnio, wykorzystane zostały komory mikroprocesorowe do automatyzacji procesu ekspozycji i zmniejszenia zmienności warunków. 

Zobacz biuletyn techniczny LU-8144, aby uzyskać więcej informacji.